نتیجه: بیشتر از شما متنفرم

همیشه تلاش کرده ام عملگرا باشم، از لفاظی و گزافه گویی بیزارم و عادت پاسخ دادن به پیام های بی ربط ندارم. به ویژه اینکه از سوی آدم هایی باشد که از نمایش هویتشان واهمه دارند، به درستی حرف خودشان هم شک دارند و پشت صفر و یک های دنیای مجازی پنهان می شوند. اما این بار تصمیم دارم درباره پیامی که تازه گرفتم چند نکته بنویسم. چه بسا نویسنده شجاع این پیام، پاسخش را دریافت کند.

اولا امثال من به سلام و خسته نباشید شما نیازی ندارند. چون امثال شما عین خستگی، حاشیه و ناسلامتی هستید برای منی که روزانه چند ساعت از وقتم را به رایگان صرف کمک و آموزش دیگران می کنم. شما به امثال من فقط خستگی بدهکار نیستید. شما با اندیشه های منحرف و کهنه تان به میلیون ها نفر چند دهه زندگی بدهکارید! اما هویت واقعی تنها چیزی نیست که شما پنهان می کنید. من آنقدری تجربه دارم که از لا به لای این پیام نیت واقعی نویسنده و پنهان شدن پشت بهانه حقوق مترجم را متوجه شوم. وگرنه که : بسیاری از مطالبی که من در بخش کتاب می گذارم فقط جهت معرفیست و هیچ لینک دانلودی ندارند! و اگر دارد، کتاب ترجمه فارسی نشده. اگر هم (مثل کتاب رنگشناسی) بعدا ترجمه شدند، لینک خرید از مترجم را خودخواسته قرار داده ام. تنها دلیلم هم همین رعایت حق مترجم ایرانی بوده است. در غیر این صورت می توانستم روزانه این بخش را از دانلود صدها کتاب پر کنم.(بماند اینکه باید بررسی کرد که اصلا مترجم ایرانی هم تا چه میزان حق مولف خارجی را هم پرداخت کرده است و آیا اجازه ترجمه داشته یا نه) اما همین معرفی من بی شک سود بسیاری به مترجم ها یا ناشرین کتاب ها رسانده و می رساند.

_{یک نمونه پاسخ من به درخواست دانلود- سال 98}

اما هم من می دانم و هم شما که دردتان چیست. شما من را یاد یک پیام دیگری از همفکران خودتان که اتفاقا مدتی هنرجوی مجازی خودم هم بود می اندازید که به نمایش سانسور نشده مجسمه داوود (یکی از شاهکارهای تاریخ هنر) در یک کانال تلگرامی اعتراض داشت و احتمالا تصور می کرد پاسخ این نمکدانی که می شکند و پنجه ای که می کشد، سلام و صلوات خواهد بود اما مانند شما جواب درخور خودش را گرفت. این پیام شما از این نظر خنده دار تر است که اتفاقا جلد برخی از این کتاب های منتشر شده در سایت را بر خلاف میلم سانسور کرده و تغییر داده ام! و همین کتاب ها در سایت های دیگر هم به راحتی قابل دسترسیست. اما بازهم بی احترامی شما پایانی ندارد. چرا؟ چون ذات شما با واژه احترام بیگانه است. با بی احترامی به من چه چیزی را تغییر می دهید؟ افکار من؟ مسیر حال و آینده هنر ایران و دنیا؟ دنیا تغییر می کند و شما روز به روز تنهاتر می شوید. افکار و منش من حتی با زور هم تغییر نمی کند که هیچ، بلکه من هزاران هنرجو تا به حال با همین اندیشه ها تربیت کرده ام و می کنم، که همه شان از افکار چون شمایی کهیر می زنند. بنابراین هر کار غلطی که تمایل داشتید انجام بدهید چون جنگ ما، جنگ خیر و شر است و مطمئنا شما در طرف خیر نیستید. شما اسبتان را برای انهدام، برای نابودی هر آبادی که سر راهتان می بینید، زین کرده اید. اما اگر کوچکترین شناختی از روحیه من داشتید می دانستید که من آدمی نیستم که با این پیام ها عقب نشینی کنم. با ایجاد هر اختلالی در این سایت، به راحتی سایت دیگری می سازم و همین حالا هم بیش از وب سایت، در اینستاگرام و شبکات مجازی فعالیت می کنم. جایی که به راحتی می شود سربازان ترسوی محفوظ سواره نظام شرارت را مسدود کرد. نتیجه بهتری که در انتها دنبال آن بودید این است: بیش از پیش از شما متنفرم.

سخنی با مخاطبان

_{نمونه ای از توهین ها}

گاهی در شگفتم از اینکه چطور می شود بی احترامی کرد به کسی که ساعت ها از زمان روزانه اش را بدون چشمداشت مادی به گسترش آگاهی در هنر و حل مشکلات دیگران می گذراند. برای من سخت نیست که همه این آموزش ها را منحصر به فضای کلاس و دریافت شهریه کنم اما کاری را شروع کرده ام که لذتش برای من بیش از پول و شهرت است. لذت اینکه بارقه های امید و پیشرفت در افرادی که امکان مالی حضور در کلاس آموزشی ندارند خاموش نشود. ای کاش می فهمیدند...