انواع رنگ آبی در نقاشی را بشناسیم

به طور کل رنگ آبی نقاشی در انواع گوناگونی از فلزات کبالت ، آلومینیوم و سنگ های لاجورد تولید می شود. هر یک از آن ها از نظر شدت روشنی، قدرت پوشانندگی و ساختارشان با دیگری تفاوت دارد. در ادامه با پرکاربردترین ها و رایج ترین شان آشنا شوید:

آبی اولترامارین

شناخته شده ترین نوع آبی، اولترامارین (Ultramarine Blue) است که از سنگ لاجورد به دست می آید. البته در سال 1826 توسط یک شیمیدان فرانسوی نوع مصنوعی آن هم تولید شد که صرفه اقتصادی بیشتری دارد و نسبت به لاجورد طبیعی زنده تر و درخشان تر است. در واقع آنچه که در نقاشی استفاده می کنیم به صورت مصنوعی از فلزاتی مانند آلومینیوم و سیلیکا تولید می شود. به همین دلیل برای نامگذاری در برندهای رنگ روغن مانند شرکت وینزور، از اصطلاح اولترامارین فرانسوی استفاده می شود. منشا طبیعی آبی لاجوردی، سنگ لاجورد کشور افغانستان بوده و بسیار هم گران است. برای توصیف ویژگی رنگ اولترامارین لازم است فقط دو چیز را بدانید! یکی اینکه ته رنگ بنفش-قرمز دارد. دوم اینکه کاملا شفاف است. به این معنا که اگر به دنبال ساخت یک بنفش خوشرنگ و زنده هستید، گزینه مناسبی است. به طور کل، درخشان است و در ترکیب با رنگ های دیگر خیلی دیر چرک می شود. به آن آبی پارسی (Persian Blue) هم گفته می شود.

آبی کبالت

آبی کبالت (Cobalt Blue) هم طرفداران زیادی دارد. این رنگ را از اکسید فلز کبالت و آلومینیوم می سازند. رنگ بسیار پایدار و بادوامیست. در واقع هر چقدر که ایرانیان لاجوردی دوست بودند، چینی های کهن، کبالت دوست بوده اند! بسیاری از نقاشان معتقدند که آبی اصلی نقاشی، کُبالت است. ویلیام ترنر، آگوست رنوار، ونگوگ و کلود مونه از این رنگ بسیار بهره برده اند. من این رنگ را دوست دارم چون خاکستری های رنگی بسیار زیبایی ایجاد می کند. علت ایجاد این طیف خاکستری، وجود ته رنگ سبز-فیروزه ای در آبی کبالت است. بنابراین در نظر داشته باشید که آبی کبالت در ترکیب با رنگ های گرم به سرعت درخشندگی خود را از دست می دهد. به این معنا که شما با این رنگ نمی توانید یک بنفش درخشان و زنده بسازید!

آبی سرولین

آبی سرولین (Cerulean Blue) روشن و جذاب است و بیشتر در ترکیب رنگ آسمان در نقاشی استفاده می شود. این رنگ را از ترکیب اکسید فلز کبالت و قلع می سازند. به همین دلیل هم ته رنگ سبز دارد و بسیار گران است. از این رنگ مات کمتر استفاده می کنم ولی در برخی نقاشی ها بدون وجود آن، رنگ مورد نظر ساخته نمی شود!

 _{مقایسه انواع آبی ها در ترکیب با سفید}

آبی ثالو

آبی ثالو یا ثَلو (Phthalo Blue) - که در فرانسه فتالو هم تلفظ می شود - تیره، قوی و پرمایه است. آن را از سیانور مس تولید می کنند. با اینکه ترکیبات آن غیر قابل تجزیه است اما سمی هم نیست. کمی سخت رقیق و روی پالت کنترل می شود اما رنگ بادوام و پایداری است. شخصا در حال حاضر تجربه زیادی در استفاده از آن در نقاشی ندارم و تنها دو چیز در مورد آن می توانم بگویم. اول اینکه بسیار تیره و نسبتا شفاف است. دوم اینکه کمی ته رنگ سبز دارد. سوم اینکه موقع رنگ گذاری روی بوم اصطلاحا کمی سُر می خورد.

آبی پروسی

همین قدر بدانید که Prussian Blue بسیار شبیه به ثالو است ولی کمی تیره تر، خفه تر و قابل کنترل تر! چسبندگی و پوشانندگی پروسی نسبت به ثالو بیشتر است اما به همان نسبت درخشندگی کمتری دارد. در تصویر زیر هر دو رنگ را کنار هم، روی پالت گذاشتم. با کمی دقت تا حدودی متوجه تفاوت آن ها می شوید.

 _{فرق ثالو و پروسی مارک وینزور به روایت تصویر!}

آبی YInMN

 _{به تفاوت ها دقت کنید}

بله شما هم مثل من نمی توانید YInMN Blue را تلفظ کنید. سخت نگیرید! یک آبی جدید است که ترکیبات آن از اکسید منگنز سیاه به طور اتفاقی در سال 2009 کشف شده و تلاش می کند جای خودش را باز کند. آبی بسیار درخشانی است و برای درک این موضوع آن را در تصویر بالا با رنگ های دیگر مقایسه کنید. تقریبا اگر 80% کبالت را با 20% آبی اولتامارین ترکیب کنید، به چیزی شبیه آن می رسید. البته نه به آن درخشندگی!

دیگران این مطالب را نیز خوانده اند: