آشنایی با نقاشی گرافیتی و دیوارنگاری شهری

صبح که از خواب بیدار می شوی دیوارهای شهر پر است از این نقاشی ها. گویی در دل تاریکی شب ، توسط ارواح ، به شکلی مرموز با ابزارهایی مانند اسپری و کلیشه آفریده می شوند. نقاشی گرافیتی ( Graffiti ) نوعی از نقاشی دیواری است که نه به سفارش کسی بلکه با خواست و انگیزه های فردی و شخصی آفریده می شود ، در نتیجه نه فروشنده ای دارد و نه خریداری. نام این نوع نقاشی از واژه گرافیو در زبان ایتالیایی گرفته شده است که به معنی اثر گذاری سریع یا خط خطی است ، اغلب با نوشتار نیز همراه است و بیان کننده ایده هایی اعتراضی یا سوژه هایی با تاثیر از زندگی در اجتماعات پیچیده و شهرهای بزرگ هستند.

نقاشی گرافیتی در بسیاری از کشورها قانون شکنی به حساب آمده و این نقاشان و آثارشان به یکی از مشکلات شهرداری ها بدل گشته اند. از دیدگاه بسیاری ، این هنر نقض آشکار قوانین اجتماعی و نوعی هنر ستیزی است و نقاشی مانند مارک لانکستر آن را نوعی دزدی آشکار می خواند. البته نورمان میلر در کتابش با عنوان ایمان گرافیتی این رویداد هنری را چیزی نظیر شورش خودجوش قبیله ای بر ضد تمدن های صنعتی و شیطانی و آغاز نگرشی تازه در هنر می داند. مبارزه با این نقاشی تا بدان جا رسید که در نیمه دهه ۷۰ ، شهردار نیویورک برنامه ای با هزینه شش و نیم میلیون دلار به هنر زدائی اختصاص داد و با تعلیم دادن صدها نگهبان و سگ های تربیت شده بر ضد هنرمندان گرافیتی در ایستگاه های مترو پرداخت. نقاش گرافیتی از شهر چیزهایی می گیرد و به آن چیزی باز پس می دهد. نقاش گرافیتی , مثل بسیاری از پیشروان هنر, از زمینه واقعی شهری برای بیان و ایجاد تاثیر استفاده می کند در حالی که تبلیغات شرکت ها و بانک های بزرگ و محصولات مصرفی به صورت وسیع به شکل بیل بورد و تابلوهای دیواری و روی بدنه وسایل نقلیه عمومی شهری همه جا را پر کرده است , گرافیتی ارتباطی است پیشرو از سوی هنرمند با قشر وسیعی از اجتماع یعنی مردم عادی و مستولان اجرایی شهر . در شهر تهران نیز نمونه های بی شماری از نقاشی گرافیتی بر روی دیوارهای شهر وجود دارد که مردم بی تفاوت از کنار آن ها می گذرند. بر سطح دیوارهای خیابان ولی عصر ، انقلاب و ... نمونه های گوناگون و خوبی از نقاشی گرافیتی دیده می شوند که کسی درباره نقاشان آن ها چیزی نمی داند و در بسیاری از موارد حتی به دیده هنری به آن ها نگاه نمی کنند

نقاشی های گرافیتی در بسیاری از موارد آثاری هستند در ستیز یا به شوخی گرفتن قوانین شهری و عرف اجتماعی. این تصویر نشان می دهد تابلویی برای ممنوعیت بازی با توپ در این منطقه نصب شده و یک نقاشی دیواری با موضوع موشی در حال توپ بازی در زیر آن کشیده شده است

گاهی با بی توجهی نسبت به دیوارها، لذت دیدن نقاشی های گرافیتی با مضمون هایی بکر را از دست می دهیم

این نقاشی جالب می تواند تعبیرهای گوناگونی داشته باشد

استفاده از طنز یکی از شیوه های رایج در نقاشی گرافیتی به شمار می رود

_{از مقاله بحران هنر در غرب نوشته علی اصغر قره باغی و مطلب وب سایت کلاه استودیو استفاده شد}